Afgelopen donderdag hebben premier Rutte en het RIVM een persconferentie gegeven. Hierin is een aantal extra maatregelen aangekondigd om verdere verspreiding van het corona virus in te dammen. Eén van die maatregelen is het t/m eind maart sluiten van sportclubs en het mijden van sociale contacten.
Het bestuur van Noorder Pijl heeft dan ook vandaag het besluit genomen om de Algemene ledenvergadering van woensdag 18 maart te verplaatsen naar een nader te bepalen datum. Daarnaast zal, ook op verzoek van de NNHF, de wedstrijd die gepland stond op zondag 5 april niet doorgaan. Ook deze wordt uitgesteld tot een nader te bepalen datum. Tot slot hebben we besloten gehoor te geven aan de oproep van premier Rutte om sportclubs per direct te sluiten hetgeen betekent dat er voorlopig niet geschoten kan worden in zowel de zaal als op het veld.
Uiteraard vinden wij dit jammer aangezien we graag een wedstrijd organiseren en op de trainingsdagen graag schieten in zowel de zaal als op het veld. Maar wij willen en kunnen de richtlijnen vanuit de overheid niet negeren. Daarnaast staat de gezondheid van onze leden voorop.
Wij zullen de berichtgeving vanuit de overheid nauwlettend in de gaten houden en mochten er veranderingen in het beleid en de regels zijn die voor onze vereniging van belang zijn, dan zullen we jullie daarvan op de hoogte stellen.
Voor nu rest ons de hoop uit te spreken dat alle leden worden gespaard door het virus en dat iedereen gezond zal blijven.
Op zondag 3 november werd in Baarn de jaarlijks 3D wedstrijd georganiseerd door de Handboogschutterij Hilversum. Een wedstrijd op het terrein van Amerpoort. Een locatie voor verstandelijk gehandicapten. Een mooi terrein in het bos.
Deze 3D ronde is anders dan de meeste andere 3D rondes. Amerpoort is een ronde waarbij 2 pijlen geschoten worden per doel. Na de eerste pijl wordt er ingelopen naar de tweede schietpositie. Beide pijlen tellen mee. De organisatie had erg zijn best gedaan om de doelen zo neer te zetten dat bij de verschillende plokken per doel er ook steeds een ander zicht op de weg gezette doelen ontstond. In 3 lussen werden in totaal de 30 doelen verlopen. De catering was zeer goed verzorgd bij de kinderboerderij tussen de geiten, paarden en andere diverse dieren. Hier was een soort minimarkt neer gezet met een stand met leerbewerking, stand met diverse boogschietbenodigdheden en een stand met diverse producten van eigen terrein (bv honing, eieren e.d.).
Rond een uur of 10 vond de start van de 3D ronde en rond een uur of 4 had iedereen de ronde uitgelopen en werden de punten opgeteld. Bij deze wedstrijd werden de BBR en de BHR samen gevoegd tot de categorie ‘Modern Barbow’. Carin werd in deze categorie keurig 1e. De prijzen waren hand geschilderde boomschijfjes met een boogschutter er op geschilderd door bewoners van Amerpoort.
Wie het lijstje bekijkt van toernooien die meetellen voor de 3D Shooter of the Year, zou kunnen denken dat 3D schieten in Nederland ten noorden van Lelystad niet bestaat. Niets is minder waar! Alleen al de laatste vier weken konden we genieten van de Phoenix ronde (5-6 oktober, zie verslag), op 26-27 oktober de ronde om het Rono strand en 2-3 november de Najaars-Ganzenronde bij Coevorden. En genoten dat hebben we!
De “3D Ronde Oldambt on Tour – Ronostrand 2019” was voor ons Noorderpijlers natuurlijk een thuiswedstrijd en dat was goed te merken aan de flinke opkomst van clubgenoten.
Voor de derde keer dit jaar organiseerde de Winschoter Boogschietclub een twee-daagse 3D ronde: in maart de compacte “3D ronde om de cave”, in juli de Oldambt ronde en nu “Oldambt Ronde on Tour – Rono strand”, ga er maar aan staan! En ze maakten zich er niet met een jantje-van-leiden vanaf hoor! Alles was tot in de puntjes geregeld, van de mooie scorebriefjes, het boogrek bij de catering, de wegwijzers op het parcours, tot de herfstige paddestoel-plokjes en uiteraard de doel-opstellingen, 35 op zaterdag, zondag eentje minder.
Een keur aan beesten was weggezet in drie lussen, rond de zwemplas, verspreid over de camping (schieten tussen de stacaravans) en door een bos-en-heide gebied. Meestal meerdere dieren per plok, keuze-doelen, dubbele hunters, waaier doelen en veel meer. Mooi, afwisselend gedaan, met veel oog voor detail en creatief ingepast in de mogelijkheden van het gebied, super!
Voor de catering werd gebruik gemaakt van het camping-restaurant, wellicht waren de consumpties iets prijziger dan we gewend zijn bij 3D rondes, daar stond dan weer tegenover dat de kwaliteit ervan prima was en we met z’n allen warm en uit de wind konden zitten.
Apropos de wind … daarvan was er vooral zaterdag heel wat voor handen, maar het bleef beide dagen (vrijwel) droog en vooral zondag liet de zon zich geregeld zien.
Zowel zaterdag als zondag mocht een behoorlijk aantal Noorderpijlers een prijs mee naar huis nemen. Pechvogel van de ronde was Laurens; zonder enig vooroverleg of waarschuwing besloot zijn boog zichzelf om te bouwen tot een geheel nieuw opvouw model. We mogen dan wel weer van geluk spreken dat e.e.a. plaatsgreep zonder fysiek trauma bij de schutter.
De najaars Ganzenronde bij Coevorden van 2 & 3 november was voor ons misschien iets verder van huis, maar dat was zeker op de zaterdag geen bezwaar voor Noorderpijl, er stonden ‘s ochtends 19 clubgenoten te trappelen in de blubber (of was het pindasaus?) om aan de ronde te beginnen. Zondag waren we met zeven Noorderpijlers, nog altijd een mooie vertegenwoordiging.
Eind juni hadden de enthousiastelingen van HBV de Veerkracht hun eerste Ganzenronde uitgezet -een soort try-out- op de velden rondom het sportcomplex de Klinkenvlier in Coevorden, dit keer stuurden ze ons het bos in, of in elk geval de bossige omgeving rond de Klinkenvlierse Plas.
Je kunt je afvragen wat er nog voor nieuws valt te vertellen over de zoveelste 3D ronde? Twee weekenden, twee rondes rond een plas, die zullen wel ongeveer hetzelfde zijn geweest. Nou, elk toernooi heeft duidelijk zijn eigen karakter, niet alleen door de verschillende landschappen en omstandigheden, maar vooral ook door verschillen in benadering door de organisatoren. Bij het Rono strand lag bijvoorbeeld de nadruk op natuurlijke opstellingen van diergroepen, bij de Ganzenronde was een tikje Halloween georiënteerd en troffen we o.a. zombies, draken en knalblauwe beesten. Hier hadden de parcoursbouwers zich uitgeleefd in het verzinnen van doel-opstellingen met barokke puntentelling. Regelmatig liep je het risico een deel van je zo moeizaam bij elkaar geschoten punten weer te moeten inleveren, anderzijds konden soms vanaf één plok heel veel punten worden opgepakt. Overigens was men zondag milder met de min-punten; bijvoorbeeld het totaal missen van een 75! punten waaier-doel werd niet meer extra bestraft. De organisatie stond duidelijk open voor constructief meedenken over puntentelling, doelopstelling en boogklasse indeling.
Ik had de indruk dat er wel plaats geweest zou zijn voor zeker 50% meer deelnemers. Liet men zich weerhouden door de minder fraaie weersverwachting, of kijken de schutters aangaande de Ganzeronde de kat nog een beetje uit de boom? Hoe dan ook, thuisblijvers hadden ongelijk. De organisatie had een hartstikke mooi toernooi neergezet en de weers-omstandigheden waren ook dit weekend veel beter dan voorspeld.
Verder kan ik nog melden dat zaterdag acht clubgenoten zich in de prijzen hebben geschoten en zondag zes, voorwaar een mooi resultaat!
Al met al waren het weer twee super geslaagde en gezellige weekendjes boogschieten in de buitenlucht. Alle respect en heel veel dank aan de Winschoter Boogschietclub en HBV de Veerkracht,
3D score Buddy. Een simpele maar overzichtelijke app voor 3D rondes om je punten bij te houden. Gerard geeft in onderstaande link zijn ervaringen weer en een mooie uitleg hoe de app werkt.
Broederschap van de Boog / Phoenix ronde, 5 & 6 oktober 2019 … binnen vóór de regen.
Een rit langs nevelige velden bracht mij op een -overigens stralende- zaterdagochtend bij natuurcamping “de Hoogte” te Eesveen. Een opkomende griep deed me ‘s ochtends nog even twijfelen, maar ik kan alvast verklappen dat ik blij ben dat ik ging.
Het was de eerste keer dat ik de Phoenix ronde zou schieten en had geen idee wat te verwachten. Althans … er waren wel wat foto’s voorbij gekomen van voorgaande jaren; schutters op een soort evenwichtsbalk boven een vijver… stond ons dat te wachten?
Inschrijving, baanindeling, consumptiekaart oppikken, alles verliep gesmeerd. Zodoende was er nog voldoende tijd om onder het genot van een goeie kop koffie wat bij te kletsen op de ruimschoots voorhanden zitbanken in de forse partytent bij de catering. Zaterdag waren er tien Noorderpijlers van de partij.
Na een korte, heldere briefing (“niet in het bootje klimmen, de organisatie vist de gemiste pijlen wel uit het water”) trokken we het fantastisch mooie, gevarieerde terrein in. Vierendertig doelopstellingen in heuvelachtig gemengd bos, heidevelden, houtwallen, grasvlakten, langs sloten en vijvers wisselden elkaar af. Ik schat zo’n 60 á 70 beesten opgesteld met veel variatie en aandacht voor detail en natuurlijke interactie maakte de ronde interessant en afwisselend.
Naast de standaard 3-pijlen doelen waren er behoorlijk wat double- en triple-hunters, een paar keuze doelen, een uitdagend lange afstand schot (100+ meter), een vleermuis aan een kabelbaantje en één plus-minnetje. Aangepaste puntentelling bij de niet-standaard doelen hield de onderlinge score-verschillen veelal binnen de perken en het toernooi spannend.
Door ruimhartige -maar niet overdreven- toepassing van backstops en netten bleef het pijlenzoeken en de daarmee samenhangende opstoppingen beperkt, de doorstroming op het parcours verliep over het algemeen vlot en de scorebriefjes konden tijdig worden ingeleverd.
De weersomstandigheden waren de hele zaterdag goed, beetje winderig af en toe misschien, maar droog en vaak zonnig, vooral ‘s morgens had een verblindend ochtendzonnetje bij sommige schoten nog wel voor complicaties gezorgd.
Zondag liepen we met een groepje van zes clubgenoten. Het was aanmerkelijk frisser dan gisteren en de verwachting was regen in de na-middag. Wellicht hadden de parcoursbouwers hiermee rekening gehouden. Vrijwel alles stond anders en -naar mijn gevoel- iets gemakkelijker (of schoten we gewoon beter op zondag?) In elk geval waren de meeste groepen een uur of meer sneller rond dan zaterdag, zodat de hele ronde, inclusief de prijsuitreiking voor de regen was afgehandeld.
En … apropos prijsuitreiking … zowel zaterdag als zondag pakte Carin de eerste prijs dames BBR, zondag mocht ik ook nog de derde prijs heren BHR mee naar huis nemen.
Al met al vond ik het een geweldig geslaagd weekend, goed uitgezette, uitdagende en afwisselende parcoursen in een schitterend natuurgebied, vlekkeloze organisatie en goeie catering, wat wil je nog meer? Voor mij de eerste- maar vast niet de laatste Phoenix ronde.
Met dank aan allen die zich hebben ingezet om dit mogelijk te maken,
Al sinds het voorjaar stond de Avalon 3D in Harskamperdennen in onze agenda … totdat die bleek te zijn geannuleerd wegens verzekeringsproblemen. Toen hadden we dus een weekend zonder geplande bezigheden. Dat kan leuk zijn, je kunt bijvoorbeeld alvast beginnen met de grote najaars-schoonmaak, of je tuintje wieden, een concert bezoeken, of je schoonfamilie fêteren. Maar je kunt natuurlijk ook een boogschiet-alternatief zoeken. En toen was daar een goed idee van Evert; niet al te ver over de grens, in de buurt van Oldenburg onderhoudt de vereniging “3D Archers e.V.” een permanent 3D parcours, op iets minder dan anderhalf uur rijden van Groningen. Wel moet vermeld worden dat het parcours niet open staat voor compound schutters.
Na een rondvraag per o.a. Facebook waren er zo’n elf Noorderpijlers die zich zaterdag de 31ste rond negen uur verzamelden om af te reizen richting onze oosterburen. Het beloofde een zonnige, warme dag te worden … en dàt werd het!
Het parcours is uitgezet op een deel van een afgedankte NATO vliegbasis, compleet met gigantische betonnen hangars. Veertig plokken, met elk vaak drie, vier of meer doelen om uit te kiezen. De beesten staan meestal in natuurlijke opstelling; een roedel wolven uitrustend op een schaduwplekje onder de bomen, een bison met twee kalveren op een grazig weitje, een stel gieren rond een dood beest, van die dingen. Daar is over nagedacht en dat maakt de ronde extra leuk. Vrijwel alle doelen zijn in goede toestand en voorzien van backstops en/of vangnetten.
Het goed verzorgde parcours gaat heuveltje-op (meestal met trappetjes), heuveltje-af, tussen de hangars, over houtwallen en door greppels. Het is super duidelijk gemarkeerd. De schoten zijn afwisselend, van licht naar donker en andersom, veel schoten naar beneden, maar ook enkele lichtelijk omhoog.
Op het terrein staat een clubhuis met ruim afdak, er zijn biertafels en barbecues, er ligt daar ook een inschietbaantje en achter het clubhuis staat een (schone) dixie plé. Er is geen catering, zelfs geen drinkwater, dus het is zaak zelf voldoende water mee te brengen. Wij waren Jeroen zeer dankbaar voor zijn goed gevulde 10 liter jerrycan, ook al was dat tegen het eind van de dag vrij warm geworden, gaf niks, water is water.
Ook heel fijn was de enorme pan soep die uit de Rommets-auto te voorschijn kwam! En dan was er een Duitse familie die verlaat Kerstmis vierde met een BBQ en zich nogal verkeken had op de benodigde hoeveelheid Bradwürste … volgens het principe ‘liever weggeven dan weggegooid’ leverde dat voor de Noorderpijlers die wel één, twee, drie worstjes lusten een gewaardeerde aanvulling op de meegebrachte lunch.
Wij begonnen onze ronde om een uur of elf, in twee groepjes, en waren rond vijf / half zes klaar, daar zat dan wel een flinke lunchpauze tussen.
En toen hadden we nog geen genoeg van elkaar. Jeroen (die man kun je er goed bij hebben hoor! 😉 ) wist nog wel een leuk terrasje aan het nabij gelegen Zwischenahner Meer, heel fijn zo’n koud biertje na een lange, hete en best wel vermoeiende dag.
Al met al een super leuke en gezellige dag gehad, absoluut voor herhaling vatbaar.
Met veel dank aan Evert voor het initiatief en het meerijden, Jeroen voor water, soep en terras-tip en alle aanwezigen voor de gezelligheid.
Zoals elk jaar is er een zomerstop in de maanden juli en augustus; er kan dan niet geschoten worden in de sporthal te Leek.
We beginnen op woensdag 4 september weer in de sporthal met onze schietavonden.
Tijdens deze maanden kun je wel schieten op de dinsdag- en vrijdagavond vanaf 19:00 uur tot het donker word en zondagochtend vanaf 10:00 uur tot ca. 13:00 uur op het korfbalveld aan de Borglaan te Roden.
De super-enthousiaste leden van HBV de Veerkracht hadden een 3D parcours van 33 plokken uitgezet op het sportterrein Klinkenvlier bij Coevorden. De club, die binnenkort noodgedwongen moet verhuizen vanaf hun huidige locatie, heeft bij Klinkenvlier een behoorlijk terrein toegewezen gekregen, waar de leden nu hard aan het werk zijn om een mooi schietveld en verenigingsgebouw te realiseren.
Bij de inschrijving voor de wedstrijd lagen brochures waarin de plannen -terecht- met trots gepresenteerd werden.
Het 3D parcours lag deels op het nieuwe schietveld, maar ook op andere velden rondom het sportcomplex. Daardoor stonden de meeste doelen op open veld, afwisseling werd vooral gezocht door te variëren met afmetingen en afstanden, hunter-, waaier-, keuze-, plus-min-, 3-pijlen- en één durf-doel. Veel ruimte om te spelen met hoogteverschillen was er niet, maar iedere mogelijkheid daartoe werd benut, of dat nu een aarden wal was of een afgezaagde boomstronk.
De routes waren goed aangegeven, zowel voor schutters als voor bezoekers. Van die laatste hebben we er overigens niet veel gezien. Ik vermoed dat de club gehoopt had op aandacht van de lokale pers, maar ik geloof niet dat die is komen opdagen. Wellicht vonden de dames en heren journalisten het te warm om in het weekend naar nieuwtjes op zoek te gaan …. want wàrm was het!
Zaterdag was het zó heet, dat de organisatie het parcours afliep om alle deelnemers een fles koud water te brengen, ècht top!
Gezien dit de eerste keer was dat deze club een 3D wedstrijd organiseerde, had men het over het algemeen goed voor elkaar. Verbeterpuntjes zijn er bijna altijd; hier waren de bordjes ‘hunter-‘, ‘waaier-‘, etc. écht veel te klein en bovendien verkeerd geplaatst (bij de bare bow plok). Ook was er soms behoorlijk verwarring bij de plokken waar meer dan één beest stond. Moest je bij een hunterdoel waar twee of drie beesten stonden ze nou allemaal schieten (ja dus) of maar eentje?
Zondag probeerde men één en ander te vergemakkelijken, door in de briefing te zeggen dat er die dag géén keuze-doelen zouden zijn, maar dat bleek uiteindelijk niet bij iedereen doorgedrongen.
Al met al vond ik het een leuke wedstrijd, wat meer variatie in het terrein zou echter wel welkom zijn geweest. Dat gaat er bij de volgende Ganzenronde (a.s. 2 en 3 november) ook zeker komen, zo is ons door de organisatie beloofd.
Noorderpijl heeft beide dagen goed gescoord, zaterdag viel slechts Bertram buiten de prijzen. Zondag revancheerde hij zich meesterlijk door wel héél kleine dingen te raken, waaronder Menno’s pijl die al in het durfdoel stak, een durf-Robin-Hoodje dus. Die dag gingen we allemaal met een trofee naar huis.
Ondanks de hitte was het een zeer geslaagd weekend!
Wát een dag! Wat mij betreft past alleen het woord ‘perfect’!
Het weer, de ronde, de BBQ, de sfeer, alles perfect.
Een lekker zonnetje zorgde voor een ideaal dagje door de bossen rossen; niet te warm, niet te koud, soms een verkoelend briesje, maar niks te veel om de vlucht van onze pijlen te verstoren.
Rond 10 uur begon Evert met de briefing en wat extra uitleg, er werd nog wat geschoven met de baan indeling en toen konden we van start.
Het 3D team had een afwisselend parcours uitgezet, creatief gebruik makend van de mogelijkheden van het terrein en de begroeiing was er voor elk wat wils. Door te spelen met licht en donker, doorkijkjes tussen boomstammen, open ruimte, waterpoeltjes en (bijna) droge sloten waren er heel wat doelen die eenvoudig leken, maar na een eerste, tweede en zelfs derde schot bedrieglijk lastig bleken om op juiste afstand te schatten.
Aarden wallen, slootkanten en hellingen dienden vaak als natuurlijke back-stop, wellicht had bij een enkel doel een extra backstop of pijlenvangnet het pijlen-zoeken nog wat kunnen bekorten. Ja, ja, ik weet het: “Gewoon raak schieten, dan hoef je niet te zoeken”, maar helaas zijn we niet allemaal 3D kampioenen. Dit is een miniem verbeterpuntje, waarmee een overigens perfecte ronde nog íets perfecter zou kunnen (kan eigenlijk niet hè, perfecter dan perfect).
De route was prima gemarkeerd, de nieuwe wegwijs-pijlen waren niet alleen mooi, handig en duidelijk, maar ook heel foto-geniek.
Het aantal plokken was dit jaar aangegroeid tot 30, het aantal 3D dieren nogal wat meer. Vaak konden we kiezen uit twee beesten, tweemaal moesten we juist een tweede beest nìet raken en vanaf één plok moesten we drie kleine konijntjes zien te treffen.
Als ik me goed herinner liep ik vorig jaar de ronde in een uur of drie, dat was er dit jaar niet bij. Wij waren om ca. 15:00 uur rond, dat was dan wel inclusief een pauze van een minuut of twintig. We zijn nog wel aan de hunter-ronde begonnen, maar die konden we slechts half afronden. Gaf niks, we waren inmiddels zeven uur op de been.
Al met al een professionele 3D ronde waar menig toernooi een puntje aan zou kunnen zuigen! Alle hulde en heel veel dank aan de parcours-bouwers, het was fantastisch!
Na zeven uren sjouwen en schieten was het tijd om wat te drinken en flink bij te kletsen in afwachting van de BBQ.
Ik geloof dat zo rond half zeven de vuren werden opgestookt en na korte tijd was er -ondanks een klein ongelukje met een schaal kippenpootjes- overvloedig eten beschikbaar. Binnen stonden de koude schotels al klaar en na een uurtje of zo was er zelfs een flinke portie uiterst koude kruidenboter gearriveerd. Ook hier geldt: hulde en veel dank aan de organisatoren en voedselbereiders!
Voor mijn gevoel is de dag omgevlogen, het was geweldig! Absoluut vatbaar voor herhaling en nauwelijks voor verbetering.
Reload document 
Open in new tab 
